Si Marcelo H. del Pilar ay isang kilalang Pilipinong manunulat, mamamahayag, at rebolusyonaryong lider na malaki ang naging papel sa Rebolusyong Pilipino laban sa kolonyal na pamamahala ng Espanya. Siya ay itinuturing na isa sa mga pinakadakilang propagandistang Pilipino sa kanyang panahon.

 Si Del Pilar ay isinilang noong Agosto 30, 1850, sa Cupang (ngayon ay San Nicolas), Bulacan, Pilipinas. Nagtapos siya ng kursong Bachelor of Arts sa Unibersidad ng Santo Tomas sa Maynila at kalaunan ay nagtapos ng abogasya sa Universidad Central de Madrid sa Espanya. Sinimulan niya ang kanyang karera bilang mamamahayag sa Madrid, kung saan itinatag at pinamatnugutan niya ang ilang pahayagan, kabilang ang La Solidaridad, na naging opisyal na lathalain ng Kilusang Propaganda, isang grupo ng mga repormistang Pilipino sa Espanya.

 Bumalik si Del Pilar sa Pilipinas noong 1888 at ipinagpatuloy ang kanyang gawain bilang isang mamamahayag, ginamit ang kanyang pagsulat upang ilantad ang mga pang aabuso ng pamahalaang kolonyal ng Espanya at upang itaguyod ang kalayaan ng Pilipinas. Malaki rin ang naging papel niya sa Rebolusyong Pilipino, nagsilbing tagapayo ng rebolusyonaryong lider na si Emilio Aguinaldo at nag oorganisa ng mga propaganda upang mag rally ng suporta sa rebolusyon.

 Ang mga sinulat ni Del Pilar, kabilang ang kanyang mga sanaysay at akdang pampanitikan, ay itinuturing na ilan sa mga pinakamaimpluwensya sa kasaysayan ng Pilipinas. Kilala siya sa kanyang matibay na paninindigan laban sa kolonyalismo at sa kanyang adbokasiya para sa kalayaan at pambansang pagkakakilanlan ng Pilipinas. Ilan sa mga pinakasikat niyang akda ay ang "Dasalan at Tocsohan" (Prayers and Mockeries), isang satirical essay na pumuna sa mga pang aabuso ng Simbahang Katoliko sa kapangyarihan, at "Sagot ng Espanya sa Hibik ng Filipinas" (Sagot ng Espanya sa Sigaw ng Pilipinas), isang liham na iniukol kay Reyna Regent Maria Cristina ng Espanya na nanawagan na kilalanin ang kalayaan ng Pilipinas.

 Lumala ang kalusugan ni Del Pilar sa kanyang pagtanda, at namatay siya noong Hulyo 4, 1896, sa edad na 45. Ang kanyang pamana ay nabubuhay bilang tagapagtanggol ng kalayaan ng Pilipinas at bilang isa sa pinakamahalagang tauhan sa kasaysayan ng panitikan at pamamahayag sa bansa. Iginagalang ng Pilipinas ang kanyang alaala sa pagdiriwang ng Araw ni Marcelo H. del Pilar tuwing Agosto 30, ang kanyang anibersaryo ng kapanganakan.