Si Manuel L. Quezon ay isang Pilipinong politiko na nagsilbing Pangulo ng Pilipinas mula 1935 hanggang 1944. Kinikilala siya bilang "Ama ng Wikang Filipino" dahil sa kanyang pagsisikap na maitatag ang Tagalog bilang pambansang wika ng Pilipinas.

 Si Quezon ay isinilang noong Agosto 19, 1878, sa Baler, Tayabas (Aurora ngayon), Pilipinas. Nag aral siya sa Ateneo de Manila at kalaunan ay nagtapos ng abogasya sa Unibersidad ng Santo Tomas. Naging bahagi siya ng pulitika at nahalal bilang Gobernador ng Tayabas noong 1906. Pagkatapos ay nahalal siya bilang miyembro ng Kapulungan ng Pilipinas noong 1907 at kalaunan ay bilang miyembro ng Senado ng Pilipinas.

 Si Quezon ay naging pinuno ng kilusang kalayaan ng Pilipinas at nagsilbing kauna unahang Pilipinong Pangulo ng Senado sa ilalim ng Komonwelt ng Pilipinas na itinatag noong 1935. Pagkatapos ay nahalal siya bilang unang Pangulo ng Komonwelt ng Pilipinas, isang posisyon na kanyang hinawakan hanggang 1944. Sa panahon ng kanyang pagkapangulo, nakatuon ang administrasyon ni Quezon sa pagpapabuti ng ekonomiya at imprastraktura, gayundin sa pagbibigay ng edukasyon at pangangalagang pangkalusugan sa mga mamamayan.

 Ang pinakamahalagang nagawa ni Quezon ay ang kanyang pagsisikap na maitatag ang Tagalog bilang pambansang wika ng Pilipinas, na nakita niyang paraan upang magkaisa ang bansa at itaguyod ang pambansang pagkakakilanlan. Ang kanyang mga pagsisikap ay nagtapos sa pagpasa ng Konstitusyon ng Komonwelt ng Pilipinas noong 1935, na nagtalaga ng Tagalog bilang opisyal na wika ng bansa.

 Naputol ang pagkapangulo ni Quezon dahil sa kanyang kamatayan noong Agosto 1, 1944, dahil sa tuberculosis. Siya ay naaalala bilang isang pinuno na nakipaglaban para sa kalayaan ng Pilipinas at pambansang pagkakaisa, at sa kanyang mga kontribusyon sa pag unlad ng wika at kultura ng Pilipinas. Iginagalang ng Pilipinas ang kanyang pamana sa pagdiriwang ng Araw ng Quezon tuwing Agosto 19, ang kanyang kaarawan.