Si Pio Valenzuela ay isang Pilipinong manggagamot, manunulat, at rebolusyonaryo na may malaking papel sa Rebolusyong Pilipino laban sa kolonyal na pamamahala ng Espanya. Kilala siya sa kanyang paglahok sa Katipunan, isang rebolusyonaryong organisasyon na nakipaglaban para sa kalayaan ng Pilipinas.

   Si Valenzuela ay isinilang noong Hulyo 11, 1869, sa Polo, Bulacan, Pilipinas. Nag aral siya ng medisina sa Unibersidad ng Santo Tomas, kung saan siya naging bahagi ng Kilusang Propaganda, isang grupo na nagtataguyod ng mga reporma sa pamahalaang kolonyal ng Espanya.

   Noong 1896, sumapi si Valenzuela sa Katipunan, isang lihim na samahan na naglalayong ibagsak ang kolonyal na pamamahala ng Espanya. Naging malapit siyang kasama ng rebolusyonaryong lider na si Andres Bonifacio at naging mahalagang papel sa mga gawain ng samahan, kabilang na ang pagtatatag ng rebolusyonaryong pamahalaan.

    Noong 1897, si Valenzuela ay inaresto ng mga awtoridad ng Espanya at ikinulong sa Fort Santiago. Kalaunan ay ipinatapon siya sa Guam, kasama ang iba pang mga rebolusyonaryo, at hindi siya nakabalik sa Pilipinas hanggang matapos ang Rebolusyong Pilipino.

   Pagkatapos ng rebolusyon, patuloy na naglingkod si Valenzuela sa kanyang bayan sa pamamagitan ng pagtatrabaho bilang doktor at lingkod bayan. Siya ay nahalal bilang kasapi ng Kapulungan ng Pilipinas noong 1907 at naging gobernador ng Bulacan noong 1916.

  Namatay si Valenzuela noong Abril 6, 1956, sa edad na 86. Naaalala siya bilang bayani ng Rebolusyong Pilipino at makabayan na nakipaglaban para sa kalayaan ng bansa. Ilang institusyon, kabilang ang mga paaralan, kalye, at ospital, ang ipinangalan sa kanya upang igalang ang kanyang pamana.